Van de week ben ik begonnen met een boek dat ik al een tijdje geleden gekocht heb. Ik wilde het lezen maar bleef er toch tegenaan hikken. Het is de
Hitler biografie van Peter Longerich. Nu ik het heb open geslagen ben ik enorm geboeid. Het gaat niet alleen over de persoon, maar ook over de politiek en de ontwikkelingen rond hem heen. Ook worden mythes die Hitler over zijn ideologie in het leven had geroepen ontkracht.
Ik ben nu aanbeland bij zijn periode in München, enkele jaren na de Eerste Wereldoorlog. In de
Volkskrantrecensie van Sander van Walsum gaat het over één van die zelf gecreëerde mythes.
"Taaier zijn de mythes die Hitler tijdens zijn leven schiep. Zo hebben vele historici op zijn gezag aangenomen dat Hitlers 'ideologische ontwikkeling' - inclusief zijn antisemitisme - zich voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog al eindweegs had voltrokken, en dat hij een marginale groepering - de Deutsche Arbeiterpartei (DAP) - eigenhandig transformeerde in een brede volksbeweging tegen de Weimarrepubliek. Op beide is wel wat af te dingen, schrijft Longerich. In Mein Kampf heeft hij zijn 'ontwaken' als antisemiet zeker een decennium geantedateerd, en naoorlogse historici hebben niet de behoefte gevoeld hem hierin te weerspreken. Evenmin hebben ze Hitlers relativering van het belang van de DAP in twijfel getrokken. Ten onrechte. Want anders dan Hitler suggereert, had deze voorganger van de NSDAP zich vóór Hitlers toetreding al ontwikkeld tot spil van de extreemrechtse oppositie tegen 'Versailles' en de nieuwe democratische orde."
Zie ook op BrimBoek:
Christenen en het nationaalsocialisme
Wanneer is het te laat......?
'Mijn strijd'
